Την περασμένη εβδομάδα, η κρίση έφτασε σε νέα ποιοτική φάση. Με τη θεαματική πτώση της γερμανικής δημοπρασίας ομολόγων και την ανησυχητική αύξηση των
βραχυπρόθεσμων επιτοκίων στην Ισπανία και την Ιταλία, η αγορά κρατικών ομολόγων σε ολόκληρη την ευρωζώνη έχει πάψει να λειτουργεί.
Τεχνικά, μπορεί κανείς να λύσει το πρόβλημα ακόμα και τώρα, αλλά οι επιλογές γίνονται όλο και πιο περιορισμένες. Η ευρωζώνη πρέπει να λάβει τρεις αποφάσεις πολύ σύντομα.
Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να συμφωνήσει για μια απεριόριστη εγγύηση της μέγιστης εξάπλωσης ομολόγων. Αυτό θα φροντίσει από την άμεση απειλή της πτώχευσης.
Το δεύτερο μέτρο είναι ένα σταθερό χρονοδιάγραμμα για ένα ομόλογο της ευρωζώνης.
Η τρίτη απόφαση είναι μια δημοσιονομική ένωση. Αυτό συνεπάγεται με μια μερική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, και τη δημιουργία ενός αξιόπιστου θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής πολιτικής, και ενδεχομένως ευρύτερα θέματα οικονομικής πολιτικής.
"Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση καταφέρει να φτάσει σε μια συμφωνία στις 9 Δεκέμβρη, τότε ίσως η Ευρωζώνη επιβιώσει."
