Διάλυση του ευρώ ή υπερκράτος; Αυτές φαίνεται ότι είναι οι εναλλακτικές λύσεις τώρα.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες λένε ότι θέλουν να διατηρήσουν άθικτο το ευρώ, με πιθανή εξαίρεση για την Ελλάδα. Οι Ευρωπαίοι πιστωτές, με επικεφαλής τη Γερμανία, δε θα πληρώσουν αρκετά ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωση του ευρώ.
Η Γερμανία έχει διαβρώσει την πεποίθηση για το μέλλον του ευρώ, αυξάνοντας το κόστος της διάσωσης και επιταχύνοντας την καταστροφή, που λέει ότι θέλει να αποφύγει. Τελικά η επιλογή της Ευρώπης θα γίνει στο Βερολίνο.
Ακόμα και αν η διάλυση του ευρώ εκτελεστεί άψογα, οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις σε όλη την ήπειρο θα ανατραπούν. Ένας καταρράκτης χρεοκοπιών και μηνύσεων θα ακολουθήσουν. Οι κυβερνήσεις θα αναγκαστούν να εκτυπώσουν βάναυσα μετρητά για να περιορίσουν τα ελλείμματα και τις δαπάνες. Αυτό θα είναι το αισιόδοξο σενάριο.
Το πιο πιθανό θα είναι μια παγκόσμια οικονομική βύθιση, με τις τιμές των μετοχών να πέφτουν, τα κεφάλαια των τραπεζών να αποσύρονται και μια γενική κατάρρευση.
Τα έθνη της ευρωζώνης θα πρέπει να μοιραστούν τα βάρη τους. Η λογική είναι απλή. Το πρόβλημα της ευρωζώνης δεν είναι το μέγεθος του χρέους, αλλά η κατακερματισμένη δομή της. Το σύνολο του χρέους της ευρωζώνης αντιστοιχεί στο 87% του ΑΕΠ της, ενώ της Αμερικής αντιστοιχεί σε πάνω από το 100% του ΑΕΠ της. Ομοίως οι τράπεζες δεν είναι τόσο μεγάλες για το σύνολο της ηπείρου. Για να σωθεί η Ευρώπη θα πρέπει να γίνει περισσότερο ομοσπονδιακή.
Για τη σωτηρία θα πρέπει να περιοριστεί η κατανομή των βαρών και η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Η ευρωζώνη χρειάζεται ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εποπτείας των τραπεζών, αύξηση κεφαλαίου και ασφάλιση των καταθέσεων. Επίσης οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειρίζονται και να μειώνουν τις φορολογικές επιβαρύνσεις. Τα πάντα θα πρέπει να μεταφερθούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι γερμανικές τράπεζες θα πρέπει να τροφοδοτήσουν την ισπανική αγορά ακινήτων, ενώ οι γαλλικές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν το δανεισμό στην Ελλάδα.
Πηγή: economist
