Η Ευρώπη πριν από 30 χρόνια ξεκίνησε να εξάγει βιομηχανικές θέσεις εργασίας σε άλλα μέρη του κόσμου. Σήμερα χώρες όπως η Βραζιλία, η Κίνα και η Ινδία προσφέρουν στην Ευρώπη εργατικό δυναμικό υψηλής ειδίκευσης, το οποίο κάποτε πιστεύαμε ότι θα το κρατούσαμε για τον εαυτό μας.
Η Βρετανία κρατάει τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, αλλά δεν μπορεί να αντισταθμίσει το έλλειμμά της. Από τη μια μεριά τα πανεπιστήμια χειροτέρεψαν την κατάσταση. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο δέχονται ολοένα και περισσότερους αλλοδαπούς που μπορούν να πληρώσουν τα τσουχτερά δίδακτρα. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα μπορεί να κοστίζουν μέχρι και 15.000£, ενώ για τους Βρετανούς φοιτητές υπάρχει πολύ μικρή οικονομική υποστήριξη από το κράτος. Άρα η Βρετανία εξάγει δεξιότητες και θέσεις εργασίας.
Σε προσωπικό επίπεδο τι θα μπορούσε να κάνει ένα παιδί;
Μια απάντηση είναι η μετανάστευση. Για τους Βρετανούς απόφοιτους υπάρχουν άφθονες θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή και στη Λατινική Αμερική, όπου τα βρετανικά πτυχία έχουν ζήτηση. Η μετανάστευση όμως συνοδεύεται από ένα υψηλό προσωπικό κόστος, αφού κάποιος χάνει την οικογένεια και τους φίλους και υπάρχει ο κίνδυνος να μην επιστρέψει πίσω.
Μια λιγότερο δραστική απάντηση είναι οι ευέλικτες αγορές εργασίας. Ευέλικτη εργασία σημαίνει βραχυπρόθεσμη χωρίς καμία επαγγελματική ασφάλεια και με ελάχιστες προοπτικές προόδου. Αν οι κυβερνήσεις συνεχίσουν την ίδια πορεία και οι εργοδότες μπουν σε αυτή την ιδιοτροπία, τότε η εργασία θα γίνει περισσότερο ευέλικτη.
Ωστόσο υπάρχουν τρόποι για να να αποφύγουμε να δημιουργήσουμε μια χαμένη γενιά, αλλά μόνο εάν οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και τα πανεπιστήμια είναι πρόθυμοι να συμβάλουν.
Ένας από τους τρόπους πρόληψης είναι ο επιμερισμός της εργασίας. Οι Ολλανδοί έχουν πειραματιστεί με τον επιμερισμό θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης, σε δυο ή τρία τμήματα με την κυβέρνηση να παρέχει συμπληρωματική στήριξη εισοδήματος. Τα πειράματα αναγνωρίζουν ότι η έλλειψη των θέσεων εργασίας είναι ένα γεγονός της ζωής, αλλά ανταποκρίνονται με τρόπους που κρατούν τους ανθρώπους στην εργασία.
Αν οι νέοι σήμερα αποδειχτούν μια χαμένη γενιά, θα οφείλεται καθαρά στην αποτυχία των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων και των πανεπιστημίων.
Πηγή: guardian
