Την 1η Ιανουαρίου του 2012 το ευρώ γιορτάζει τα 10 χρόνια κυκλοφορίας του. Η ισοτιμία του είχε οριστεί στα 1 ευρώ=340,750 δραχμές.
Κατόπιν πολιτικής υποκίνησης, μέσω των ΜΜΕ, οι Έλληνες έτρεξαν να προμηθευτούν το ευρωσακουλάκι με τα πρώτα κέρματα που θα δινόντουσαν στην κυκλοφορία. Το κοινό αίσθημα διακατείχε μια αισιοδοξία, μια γιορτή για την αλλαγή του νομίσματος, βάζοντας τις δραχμές στα ράφια των συλλεκτών νομισμάτων.
Που να φανταζόταν ο απλός πολίτης τα επακόλουθα της αλλαγής του νομίσματος και ιδιαίτερα τις τρομακτικές αυξήσεις των ειδών κατανάλωσης, χάνοντας σχεδόν τη μισή αγοραστική δύναμη.
Δε θα ξεχάσω την εικόνα, ειδικά των ηλικιωμένων, που κυκλοφορούσαν όλοι με μια αριθμομηχανή στην τσέπη μετατρέποντας κάθε τιμή από ευρώ σε δραχμές και το αντίθετο για να ελέγξουν αν τους κοροϊδεύουν...Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η αριθμομηχανή έγινε άχρηστη, γιατί οι ανατιμήσεις των προϊόντων ήταν πολλαπλάσιες της αρχικής τους αξίας και πραγματικά νόμιζες ότι σε κοροϊδεύει η αριθμομηχανή.
Ενδεικτικά να αναφέρω ότι η φθηνότερη απλή αμόλυβδη βενζίνη το 2001-2002, πωλούνταν έναντι 0,65 ευρώ το λίτρο και ένα καλοκαίρι όταν άγγιξε το 1 ευρώ δε το πίστευε κανείς και άκουγες τον κόσμο να λέει: "Ποιος θα βάλει με 1 ευρώ βενζίνη; Τρελάθηκαν;". Φαντάσου να τους έλεγες ότι 10 χρόνια μετά θα έβρισκες τη φθηνότερη βενζίνη με 1,5 ευρώ το λίτρο. Θα ήταν καλύτερο ανέκδοτο και από τον Τοτό.
Θυμάμαι στο περίπτερο να αγοράζω 10 τσίχλες με 100 δραχμές και ξαφνικά η τιμή να γίνεται 1 Ε και σήμερα 1,5 Ε, δηλαδή 511 δραχμές...5πλάσια τιμή!
Το μικρό μπουκαλάκι νερό από 50 δρχ - 50 σεντς, 3πλάσια τιμή.
Ένα σακουλάκι πατατάκια από 150δρχ - 1,5 Ε, 3.5 φορές την αξία του.
Ένας φραπέ από 400δρχ - 4,5 Ε, σχεδόν 4πλάσια τιμή.
Ένα πιτόγυρο από 250δρχ - 3Ε, 4πλάσια τιμή.
Οι μισθοί μέχρι το 2004 φυσικά παρέμειναν ως είχαν, εφαρμόζοντας μια έμμεση υποτίμιση του νομίσματός μας. Οι έμποροι και οι επιχειρηματίες γιορτάζαν από τον υπερπλουτισμό της ανατίμισης των προϊόντων. Ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να χάνει, να ξαναχάνει, να ξοδεύει λιγότερα, να αδειάζουν θέσεις εργασίας, κάποιοι να πλουτίζουν, να γίνονται με λίγο κλέψιμο εκατομμυριούχοι, να κάνουν βασιλική ζωή, να μεγαλώνει το χάσμα φτωχών-πλουσίων και ερχόμαστε στη σημερινή κατάσταση....
όπου όλα αυτά τα χρήματα που δημιουργούσαν ρευστότητα στην αγορά, νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη από τον κύκλο του χρήματος, τελικά να έχουν αποθηκευτεί σε τράπεζες του εξωτερικού ή να έχουν ρευστοποιηθεί σε ακίνητα σε χώρες του εξωτερικού. Η οικοδόμιση σταδιακά αδράνησε, παρασύροντας άλλους 100 κλάδους επαγγελμάτων, οι τράπεζες στερέψαν και αδυνατόντας να ξαναδανειστούν από ξένες τράπεζες, ρημάξαν τις επιχειρήσεις, η ανεργία πλησιάζει τη δεκαετία του 1960 με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πείνα και η μετανάστευση, οι αυξανόμενοι άδικοι φόροι να στραγγίζουν τη μεσαία και χαμηλή τάξη δημιουργώντας πρωτόγνωρες κοινωνικές εκρήξεις: ρεκόρ αυτοκτονιών, κρουσμάτων AIDS, ναρκωμανών, ψυχικών νοσημάτων, διαλύσεις οικογενειών, έξαρση βίας και εγκληματικότητας και γενικά μια καταστροφή του κοινωνικού ιστού.
Οι ηγέτες αυτής της χώρας νίπτουν τας χείρας τους. Δημοσιοπούνται τα περιουσιακά τους στοιχεία και αποκαλύπτεται πως οι περισσότεροι είναι εκατομμυριούχοι. Τραγική ειρωνία να πεινάει ο λαός και οι νομοθέτες και διοικούντες να είναι πάμπλουτοι..Κι όμως, έχουν προβλέψει την σημερινή κατάσταση και έχουθν φροντίσει να είναι καλυμένοι νομοτικά με το βουλευτικό άσυλο και την παραγραφή των αδικημάτων. Έχουν και τους οπλισμένους προστάτες τους, τους αστυνομικούς, που εκτελούν τυφλά και χωρίς ηθικούς φραγμούς κάθε τους εντολή. Εισαγγελείς και δικαστές άφαντοι...κωφευμένοι στην αδικία και προδοσία κατά του ελληνικού λαού.
Άραγε η κοινωνία θα βρει τρόπο να αντιδράσει αποτελεσματικά; Η στάση του Νεοέλληνα, που περιμένει να του χτυπήσει η συμφορά την πόρτα, αγνοόντας το τι γίνεται γύρω του, για να αντιδράσει, φοβάμαι ότι θα έχει πολύ άσχημα επακόλουθα...
Αν περιμένεις οι άλλοι να αλλάξουν τη μοίρα σου, τότε δε σε λυπάμαι..
0 σχόλια: