Προ κρίσης δεν υπήρχε παρόμοια συμπεριφορά, ειδικά στα τρόφιμα το έβλεπε σαν μεγάλη ντροπή. Ο μέσος Έλληνας έκανε το καλύτερο δυνατό για να μην φαίνεται φτωχός καταναλωτής. Τα νοικοκυριά δεν αγόραζαν τέσσερις ντομάτες, αλλά δύο κιλά τα οποία κατέληγαν στα σκουπίδια.
Εδώ και δεκαετίες οι Έλληνες ήταν εμβολιασμένοι με την πεποίθηση της αντι-εξοικονόμησης. Ο πολυτελής τρόπος ζωής ήταν η απόδειξη της προόδου και το τέλος των στερήσεων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Η κατανάλωση ήταν η κύρια πηγή της ελληνικής αυτογνωσίας, η οποία ξεκίνησε με επεκτατική πολιτική από τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Απέκτησε φήμη διπλασιάζοντας τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με τις ταμειακές ροές της ΕΕ τη δεκαετία του 90'.
Το αποκορύφωμα αυτής της τάσης πραγματοποιήθηκε κατά την τελευταία δεκαετία. Μετά την εισαγωγή του ευρώ η Ελλάδα πλημμύρισε με φθηνές πιστώσεις. Οι Έλληνες θυμούνται μελαγχολικά τα διακοποδάνεια για εξωφρενικές διακοπές. Αυτές οι δαπάνες ήταν μέρος της εθνικής ταυτότητας και το οικονομικό θαύμα ήταν η ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση.
Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει διότι η κατανάλωση δε ταιριάζει με την κρίση. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες το 80% έχει μεταπηδήσει σε φθηνότερα προϊόντα και όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να θερμανθούν με ξύλα, οι πωλήσεις των αυτοκινήτων έχουν μειωθεί δραματικά, τα εστιατόρια παραμένουν άδεια τα Σαββατόβραδα, οι καφετέριες, τα μπαρ και τα εστιατόρια που κάποτε απαιτούσαν αστρονομικές τιμές (6€ για ένα φλιτζάνι καφέ) τώρα προσφέρουν happy hours και άλλα πολλά για να προσελκύσουν πελάτες.
Η εξοικονόμηση είναι ένα αναγκαίο κακό και ένα σημάδι αλλαγής της νοοτροπίας. Η επιδεικτική κατανάλωση απορρίπτεται από τους περισσότερους Έλληνες, αφού δε μπορούν πλέον να ξοδέψουν χρήματα.
Πηγή: spiegel
