Το Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν είναι η διοργανώτρια πόλη της Eurovision του 2012, αλλά πίσω από τα λαμπερά φώτα η ζωή είναι τόσο ζοφερή όσο ποτέ, υποστηρίζουν οι δημοσιογράφοι και οι ακτιβιστές..
Ο Elnur Majidli, ένας ντροπαλός 22-χρονος κάτοικος του Αζερμπαϊτζάν χαμήλωσε τη φωνή του, όταν μίλησε για το πόσο χρόνο πέρασε στη φυλακή. Διάβαζε κυρίως βιβλία, 102 στο σύνολο. Ο Elnur αποφυλακίστηκε την περασμένη εβδομάδα, ενώ έχει εκτίσει το μισό της ποινής του και φυλακίστηκε με την κατηγορία του χουλιγκανισμού με πολιτικά κίνητρα. Η Διεθνής Αμνηστία τον ονόμασε κρατούμενο συνείδησης, αφού φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του σε διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης κατά του πανίσχυρου προέδρου του Αζερμπαϊτζάν.
Ο Elnur δήλωσε ότι ήθελαν να μειώσουν την πίεση, λόγω της Eurovision και γιαυτό τον αποφυλάκισαν απροσδόκητα. "Ήθελαν να δείξουν την ανθρώπινη πλευρά τους".
Το Αζερμπαϊτζάν είναι μια πάμπλουτη χώρα που δημιούργησε τεράστιο πλούτο από την έκρηξη των τιμών του πετρελαίου το 2008. Ο μέσος μισθός όμως αντιστοιχεί σε μόλις 356 ευρώ το μήνα. Ανεξάρτητοι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι ο μέσος μισθός είναι πολύ χαμηλότερος από αυτόν που δηλώνουν οι στατιστικές της κυβέρνησης και φτάνει περίπου τα 130 ευρώ.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία 16 πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα στο Αζερμπαϊτζάν. Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα κατατάσσουν τη χώρα σχεδόν στο πάτο, όσων αφορά την ελευθερία του τύπου και επισημαίνουν τις συνεχείς φυλακίσεις δημοσιογράφων και blogger, καθώς και την ανεξιχνίαστη περσινή δολοφονία του διακεκριμένου δημοσιογράφου Rafig Tagi.
Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Αλίεφ, έχει βάλει το όνομά του σε μουσεία, σε δρόμους, στο αεροδρόμιο και στο πολιτιστικό κέντρο της χώρας. Όποιος τολμήσει να τον αμφισβητήσει φυλακίζεται άμεσα. Η κυβέρνηση έχει αρνηθεί τη διαφθορά και τη δικτατορία, αλλά κατέχει στον έλεγχό της όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες. Οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι δεν έχουν δημοκρατία, αλλά απόλυτη μοναρχία. Οι δημοσιογράφοι έχουν παραδεχτεί ότι εκβιάζονται.
Η πόλη Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν μπορεί να έχει μετατραπεί στην παιδική χαρά της Eurovision, αλλά λίγο έξω από το κέντρο της πόλης η ζωή είναι πραγματικά άθλια. Τα παιδιά παίζουν στις σκιές των αντλιών πετρελαίου και στις μαύρες πισίνες γεμάτες από σκουπίδια. Η ξινή μυρωδιά του πετρελαίου πλημμυρίζει τον αέρα παντού.
Οι κάτοικοι πίστευαν ότι με την Eurovision θα καλυτέρευε η ζωή τους, αλλά δυστυχώς βρίσκεται ακριβώς στην ίδια κατάσταση.
Δείτε επίσης:
Πηγή: guardian
Ο Elnur Majidli, ένας ντροπαλός 22-χρονος κάτοικος του Αζερμπαϊτζάν χαμήλωσε τη φωνή του, όταν μίλησε για το πόσο χρόνο πέρασε στη φυλακή. Διάβαζε κυρίως βιβλία, 102 στο σύνολο. Ο Elnur αποφυλακίστηκε την περασμένη εβδομάδα, ενώ έχει εκτίσει το μισό της ποινής του και φυλακίστηκε με την κατηγορία του χουλιγκανισμού με πολιτικά κίνητρα. Η Διεθνής Αμνηστία τον ονόμασε κρατούμενο συνείδησης, αφού φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του σε διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης κατά του πανίσχυρου προέδρου του Αζερμπαϊτζάν.
Ο Elnur δήλωσε ότι ήθελαν να μειώσουν την πίεση, λόγω της Eurovision και γιαυτό τον αποφυλάκισαν απροσδόκητα. "Ήθελαν να δείξουν την ανθρώπινη πλευρά τους".
Το Αζερμπαϊτζάν είναι μια πάμπλουτη χώρα που δημιούργησε τεράστιο πλούτο από την έκρηξη των τιμών του πετρελαίου το 2008. Ο μέσος μισθός όμως αντιστοιχεί σε μόλις 356 ευρώ το μήνα. Ανεξάρτητοι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι ο μέσος μισθός είναι πολύ χαμηλότερος από αυτόν που δηλώνουν οι στατιστικές της κυβέρνησης και φτάνει περίπου τα 130 ευρώ.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία 16 πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα στο Αζερμπαϊτζάν. Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα κατατάσσουν τη χώρα σχεδόν στο πάτο, όσων αφορά την ελευθερία του τύπου και επισημαίνουν τις συνεχείς φυλακίσεις δημοσιογράφων και blogger, καθώς και την ανεξιχνίαστη περσινή δολοφονία του διακεκριμένου δημοσιογράφου Rafig Tagi.
Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Αλίεφ, έχει βάλει το όνομά του σε μουσεία, σε δρόμους, στο αεροδρόμιο και στο πολιτιστικό κέντρο της χώρας. Όποιος τολμήσει να τον αμφισβητήσει φυλακίζεται άμεσα. Η κυβέρνηση έχει αρνηθεί τη διαφθορά και τη δικτατορία, αλλά κατέχει στον έλεγχό της όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες. Οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι δεν έχουν δημοκρατία, αλλά απόλυτη μοναρχία. Οι δημοσιογράφοι έχουν παραδεχτεί ότι εκβιάζονται.
Η πόλη Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν μπορεί να έχει μετατραπεί στην παιδική χαρά της Eurovision, αλλά λίγο έξω από το κέντρο της πόλης η ζωή είναι πραγματικά άθλια. Τα παιδιά παίζουν στις σκιές των αντλιών πετρελαίου και στις μαύρες πισίνες γεμάτες από σκουπίδια. Η ξινή μυρωδιά του πετρελαίου πλημμυρίζει τον αέρα παντού.
Οι κάτοικοι πίστευαν ότι με την Eurovision θα καλυτέρευε η ζωή τους, αλλά δυστυχώς βρίσκεται ακριβώς στην ίδια κατάσταση.
Δείτε επίσης:
ΤΟ ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΤΟΥΜΠΑΙ
Πηγή: guardian