Γιατί οι νέοι σταμάτησαν να επαναστατούν;

Οι νέοι στην κρίση
Οι νέοι έχουν χάσει τα όνειρά τους, την εκπαίδευση και την είσοδο στο χώρο της εργασίας και η επαναστατική τους ενέργεια φαίνεται ότι έχει χαθεί. Παρόλα αυτά ο θυμός τους αυξάνεται..


Το Δεκέμβριο του 2008, όταν αστυνομικοί πυροβόλησαν και σκότωσαν το 16χρονο Αλέξη Γργορόπουλο, ξέσπασαν άγριες ταραχές και διαδηλώσεις με τους νέους να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, σε μια χώρα με μακρά παράδοση στη συμμετοχή των νέων σε πολιτικά και κοινωνικά κινήματα. Αρκετοί σχολιαστές είχαν κάνει τότε λόγο για μια "Εξέγερση της νεολαίας".

Στα τέλη του 2009 είχε γίνει πλέον σαφές, ότι η Ελλάδα είχε ζήσει σε μια ψεύτικη ευημερία και όδευε προς την πτώχευση. Η χώρα είχε πέσει στην "αγκαλιά" του ΔΝΤ με αυστηρά μέτρα λιτότητας που συνοδευόντουσαν από μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες, κατά τα έτη 2010- 2011. Αποκορύφωμα της επανάστασης των νέων ήταν το "κίνημα της πλατείας" ή αλλιώς το "κίνημα των αγανακτισμένων". Οι νέοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την καταστροφή της ιδιωτικής και κοινωνικής τους ζωής, προσδίδοντας ενθουσιασμό και επαναστατικό πνεύμα.

Στη συνέχεια δεν υπήρξε τίποτα...

Καθώς εξελίχθηκε η οικονομική καταστροφή της Ελλάδας το 2012 και 2013, οι νέοι έγιναν πλέον αόρατοι στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Οι νέοι έγιναν σε μεγάλο βαθμό απόντες από τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα, όπως και με τα αυθόρμητα επαναστατικά δίκτυα. Στην πέμπτη επέτειο του θανάτου του Γρηγορόπουλου πήραν μέρος μόλις μερικές εκατοντάδες νέων διαδηλωτών, χωρίς ένταση, χωρίς πάθος..

Το χτύπημα στη νεολαία...

Η νεολαία φαίνεται να χτυπήθηκε διπλά από την κρίση, τόσο στην εκπαίδευση, όσο και στην ανεργία, αναγκάζοντάς τους να στηριχθούν στην οικογένειά τους με την απώλεια της ανεξαρτησία τους. Η αβεβαιότητα για το μέλλον και η απώλεια της εμπιστοσύνης στα καθιερωμένα πολιτικά κόμματα ήταν δυο πολύ κοινά χαρακτηριστικά που είδαμε στους νέους της Ευρώπης. Ακόμα περισσότερο παρατηρήθηκε μια προσέλκυση σε ακραία και μηδενιστικά άκρα του πολιτικού φάσματος, τόσο σε αναρχικά, όσο και σε φασιστικά άκρα.

Τα σημάδια της κατάρρευση της εκπαίδευσης..

Όσο η κρίση βάθυνε, τόσο παρατηρούσαμε να μεγαλώνει ο αριθμός των μαθητών που αναγκαζόταν να διακόψει τις σπουδές του. Μπορεί να μην υπάρχουν επίσημοι δείκτες αυτών των τάσεων, αλλά τα ανεπίσημα στοιχεία αφθονούν. Το 2008 τα ελληνικά νοικοκυριά κατά μέσο όρο διέθεταν το 17% του εισοδήματος για την εκπαίδευση, ενώ σε φτωχότερες οικογένειες το ποσοστό αυτό έφτανε το 20%. Τα τελευταία στοιχεία του 2012 έδειξαν ότι αυτό το ποσοστό έγινε ακόμα μεγαλύτερο στις χώρες του Νότου.

Εργασία για λίγους..

Οι συνθήκες στον τομέα της εργασίας είναι ακόμα χειρότερες. Στην Ευρώπη ο μέσος όρος ανεργίας των νέων είναι 25%, ενώ σε Ελλάδα και Ισπανία βρίσκεται περίπου στο 60%. Η ανεργία των νέων αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα φαίνεται ότι έχει πάρει διαστάσεις πλήρους αποχής από την εργασία.

Πόσο ακόμα;

Η κατάσταση αυτή είναι σίγουρο ότι δε μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον, καθώς θα υπάρξει μια τεράστια συσσώρευση οργής σε όλη την Ευρώπη με απρόβλεπτα αποτελέσματα, κάτι το οποίο οι πολιτικοί αρνούνται να αναγνωρίσουν..
Άρθρο του Guardian

0 σχόλια: