έχει στην Ασία και στην Ευρώπη. Οι ερευνητές εξηγούν, ωστόσο, ότι πρόκειται για ένα προσωρινό φαινόμενο.
Η τήξη του πάγου της Αρκτικής έχει οδηγήσει τις τελευταίες δεκαετίες, σύμφωνα με μια μελέτη, ιδιαίτερα σε βαρείς χειμώνες τμημάτων της Ευρώπης και της Ασίας. Οι επιστήμονες του Masato Mori ιαπωνικού Πανεπιστημίου του Τόκιο εργάστηκαν στη μελέτη τους με πολλούς ελαφριές διαφορετικές προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και σε ένα μοντέλο του κλίματος, το οποίο βασίζεται σε δεδομένα παρατήρησης. Παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στο βρετανικό περιοδικό «Nature Geoscience».
Στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Ευρώπης και της Ασίας, υπήρξαν τις τελευταίες δεκαετίες τακτικά δριμείς χειμώνες. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι αυτοί οι βαρείς χειμώνες θα μπορούσαν να σχετίζονται με τη μείωση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής. Περίπου από το 1980, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι ο πάγος της Αρκτικής συρρικνώνεται. Ο Mori και οι συνεργάτες του, σύμφωνα με τις κλιματικές προσομοιώσεις δεν έχουν βρει όμως καμία σταθερή ατμοσφαιρική απάντηση ότι στην Αρκτική οι πάγοι λιώνουν.
Ατμοσφαιρικά πρότυπα προωθούν βαρείς χειμώνες
Στη μελέτη τους οδηγήθηκαν από 200 ελαφρώς διαφορετικές προσομοιώσεις σε υπολογιστή για την παγκόσμια ατμοσφαιρική κυκλοφορία. Το μοντέλο του κλίματος που χρησιμοποίησαν για αυτές τις προσομοιώσεις, βασίστηκε σε δύο διαφορετικές καταστάσεις στην Αρκτική: είτε με μια υψηλή είτε μια χαμηλή συγκέντρωση του θαλάσσιου πάγου. Το μοντέλο αυτό τροφοδοτήθηκε με τιμές της συγκέντρωσης πάγου, όμως βασισμένο σε δεδομένα παρατήρησης.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η μείωση του πάγου στην Αρκτική Μπάρεντς-Καρά Θάλασσα καθόρισε μοντέλα ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας σαφώς ευνοούμενα. Αυτά τα ατμοσφαιρικά μοντέλα, τα οποία αποκαλούν «Μπλοκαρισμένες καταστάσεις", θα μπορούσαν με τη σειρά τους να προωθήσουν κρύο αέρα με κατεύθυνση την Ευρώπη και την Ασία και να προκαλέσουν σοβαρούς χειμώνες.
Κλιματικές προβλέψεις: λιγότερο βαρύ χειμώνες από την υπερθέρμανση του πλανήτη
Ο Mori και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα προσωρινό φαινόμενο. Αναλύσεις των κλιματικών προγνώσεων για τον 21ο αιώνα, υποδηλώνουν ότι αναμένεται στο μέλλον μάλλον μείωση του βαρύ χειμώνα στην Ευρώπη και την Ασία. Ο λόγος είναι η γενική υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η πιθανή σύνδεση μεταξύ της τήξης του πάγου της Αρκτικής και των κρύων χειμώνων στα μέσα γεωγραφικά πλάτη έχει ήδη μελετηθεί στο παρελθόν από αρκετές άλλες ερευνητικές ομάδες.
Λιγότερο θαλάσσιος πάγος - κρύος χειμώνας
Ο Βλαντιμίρ Petoukhov του Ινστιτούτου του Πότσνταμ για την Έρευνα των Κλιματικών Επιπτώσεων (PIK) και ο Βλαντιμίρ Σεμένωφ από το Ινστιτούτο Leibniz Επιστημών της Θάλασσας στο Κίελο έγραψαν περίπου σε μια μελέτη του 2010: "Εδώ μπορούμε να δείξουμε ότι η ανώμαλη πτώση στο χειμώνα του θαλάσσιου πάγου στην θάλασσα του Μπάρεντς-Κάρα θα μπορούσε να φέρει εξαιρετικά κρύα χρονικά διαστήματα, παρόμοιο με το χειμώνα του 2005/2006."
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Alfred Wegener (AMI), στο Bremerhaven βρήκαν λίγο αργότερα παρόμοια αποτελέσματα. "Η πιθανότητα του κρύου, χιονισμένου χειμώνα στην Κεντρική Ευρώπη αυξάνει όταν η Αρκτική καλύπτεται το καλοκαίρι από λιγότερο θαλάσσιο πάγο", έγραψε η AWI τον Ιανουάριο του 2012. Οι ερευνητές του AWI απέδωσαν αυτή τη σχέση εν μέρει με τις ανωμαλίες της Αρκτικής Ταλάντωσης.
Η Αρκτική Ταλάντωση έχει δύο φάσεις
Η Αρκτική Ταλάντωση είναι μια ταλάντωση της ατμόσφαιρας, η οποία χαρακτηρίζεται από αντίθετες πιέσεις του αέρα στην Αρκτική με τα μέσα γεωγραφικά πλάτη. Μπορεί να έχει δύο διαφορετικές φάσεις. Στη θετική φάση δυτικοί άνεμοι στην χειμερινή περίοδο οδηγούν θερμό αέρα από τον Ατλαντικό προς τη Βόρεια Ευρώπη και τη Σιβηρία. Στην αρνητική φάση, κρύος πολικός αέρας προωθείται προς το νότο. Έτσι δημιουργούνται οι παγωμένοι χειμώνες στην Ευρώπη.
Ο Mori και οι συνεργάτες του τονίζουν, ωστόσο, ότι η ατμοσφαιρική απάντηση στη μείωση του Αρκτικού πάγου, σύμφωνα με τις προσομοιώσεις τους είναι μάλλον ανεξάρτητη από την λεγόμενη Αρκτική Ταλάντωση.
πηγή : Focus
0 σχόλια: