Το πειραματικό αεροσκάφος "Solar Impulse 2" έχει καταφέρει
το πιο δύσκολο μέρος της αποστολής από τη Χαβάη στην Καλιφόρνια 4.300 χιλιόμετρα με 62 ώρες χρόνου πτήσης. Προηγουμένως, έπρεπε να κάνει μια αναγκαστική διακοπή.
Το "Solar Impulse 2" είχε προσγειωθεί το βράδυ του Σαββάτου με ασφάλεια στο Mountain View στην Καλιφόρνια, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο. Το ηλιακό αεροπλάνο ήταν σχεδόν τρεις ημέρες χωρίς να διακοπή μετά την αναχώρηση του από τη Χαβάη. Ο Ελβετός πιλότος Bertrand Piccard, κατάφερε να διανύσει περισσότερο από 4.300 χιλιόμετρα. Πριν από την προσγείωση, πριν το ηλιοβασίλεμα έκανε ένα γύρο πάνω από την γέφυρα Golden Gate Bridge και το San Francisco Bay.
Το "Solar Impulse 2" ξεκίνησε το Μάρτιο 2015 από τον κόλπο από το εμιράτο του Αμπού Ντάμπι για την παγκόσμια περιοδεία του και πέταξε πάνω από την Ινδία, την Κίνα στη Χαβάη. Λόγω βλάβης στις μπαταρίες έπρεπε η ομάδα να Πικάρ και ο συνάδελφός του André Borschberg, αναγκάστηκαν να κάνουν ένα διάλειμμα εννέα μηνών στο νησί του Ειρηνικού.
το πιο δύσκολο μέρος της αποστολής από τη Χαβάη στην Καλιφόρνια 4.300 χιλιόμετρα με 62 ώρες χρόνου πτήσης. Προηγουμένως, έπρεπε να κάνει μια αναγκαστική διακοπή.
Το "Solar Impulse 2" είχε προσγειωθεί το βράδυ του Σαββάτου με ασφάλεια στο Mountain View στην Καλιφόρνια, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο. Το ηλιακό αεροπλάνο ήταν σχεδόν τρεις ημέρες χωρίς να διακοπή μετά την αναχώρηση του από τη Χαβάη. Ο Ελβετός πιλότος Bertrand Piccard, κατάφερε να διανύσει περισσότερο από 4.300 χιλιόμετρα. Πριν από την προσγείωση, πριν το ηλιοβασίλεμα έκανε ένα γύρο πάνω από την γέφυρα Golden Gate Bridge και το San Francisco Bay.
Το "Solar Impulse 2" ξεκίνησε το Μάρτιο 2015 από τον κόλπο από το εμιράτο του Αμπού Ντάμπι για την παγκόσμια περιοδεία του και πέταξε πάνω από την Ινδία, την Κίνα στη Χαβάη. Λόγω βλάβης στις μπαταρίες έπρεπε η ομάδα να Πικάρ και ο συνάδελφός του André Borschberg, αναγκάστηκαν να κάνουν ένα διάλειμμα εννέα μηνών στο νησί του Ειρηνικού.
Το ταξίδι από την Ιαπωνία προς τη Χαβάη αποτέλεσε ένα παγκόσμιο ρεκόρ για ηλιακό αεροσκάφος
Προηγουμένως, είχαν καταφέρει για το ταξίδι από την Ιαπωνία προς τη Χαβάη, να διανύσουν 8.300 χιλιόμετρα απόσταση, που αποτελεί ένα παγκόσμιο ρεκόρ για ηλιακό αεροσκάφος. Εδώ, όμως, το αεροσκάφος υπέστη ζημιές. Η πτήση πάνω από τον Ειρηνικό θεωρείται ότι αποτελούσε το πιο επικίνδυνο μέρος της παγκόσμιας περιοδείας του, διότι δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν μέρος για να κάνουν αναγκαστική προσγείωση. Μετά την Καλιφόρνια, θα υπάρξουν δύο προσγειώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν την κατεύθυνση για Ευρώπη και τελικά πίσω προς το Αμπού Ντάμπι.
Πάνω από 17.000 ηλιακές κυψέλες στα φτερά παρέχουν την ενέργεια για τους τέσσερις ηλεκτροκινητήρες του μονοθέσιου κατασκευασμένο από ίνες άνθρακα και το οποίο έχει άνοιγμα φτερών 72 μέτρα. Το project θέλει να καταδείξει τις δυνατότητες της ηλιακής ενέργειας για χρήση μεγάλης κλίμακας στην αεροπορία και η τεχνολογία δεν είναι εναντίον της. Ο λόγος είναι ότι η ενεργειακή πυκνότητα των μπαταριών είναι δραματικά χαμηλότερη από εκείνη της κηροζίνης σε σχέση με τα αεροπλάνα που κανονικά πετάνε. Εν συντομία αυτό σημαίνει, ότι ένα ηλιακό αεροπλάνο δεν μεταφέρει πολύ περισσότερο από έναν χειριστή και ένα βουνό μπαταριών.
Προηγουμένως, είχαν καταφέρει για το ταξίδι από την Ιαπωνία προς τη Χαβάη, να διανύσουν 8.300 χιλιόμετρα απόσταση, που αποτελεί ένα παγκόσμιο ρεκόρ για ηλιακό αεροσκάφος. Εδώ, όμως, το αεροσκάφος υπέστη ζημιές. Η πτήση πάνω από τον Ειρηνικό θεωρείται ότι αποτελούσε το πιο επικίνδυνο μέρος της παγκόσμιας περιοδείας του, διότι δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν μέρος για να κάνουν αναγκαστική προσγείωση. Μετά την Καλιφόρνια, θα υπάρξουν δύο προσγειώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν την κατεύθυνση για Ευρώπη και τελικά πίσω προς το Αμπού Ντάμπι.
Πάνω από 17.000 ηλιακές κυψέλες στα φτερά παρέχουν την ενέργεια για τους τέσσερις ηλεκτροκινητήρες του μονοθέσιου κατασκευασμένο από ίνες άνθρακα και το οποίο έχει άνοιγμα φτερών 72 μέτρα. Το project θέλει να καταδείξει τις δυνατότητες της ηλιακής ενέργειας για χρήση μεγάλης κλίμακας στην αεροπορία και η τεχνολογία δεν είναι εναντίον της. Ο λόγος είναι ότι η ενεργειακή πυκνότητα των μπαταριών είναι δραματικά χαμηλότερη από εκείνη της κηροζίνης σε σχέση με τα αεροπλάνα που κανονικά πετάνε. Εν συντομία αυτό σημαίνει, ότι ένα ηλιακό αεροπλάνο δεν μεταφέρει πολύ περισσότερο από έναν χειριστή και ένα βουνό μπαταριών.
0 σχόλια: