Πώς οι έλληνες ολιγάρχες λεηλατούν το κράτος τους.

η ακρόπολη
Στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα χτυπάει η επόμενη ωρολογιακή βόμβα για τo ευρώ. Ο λόγος είναι
ότι οι μεγάλοι επιχειρηματίες εκβιάζουν το κράτος και το φορτώνουν με ένα νέο φορτίο χρέους.Τα ελληνικά δημόσια οικονομικά φαίνεται να έχουν βελτιωθεί. Τουλάχιστον αυτό ανακοινώνεται σε κάθε ευκαιρία από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.

 Αλλά αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια. Οι Έλληνες καθηγητές της οικονομίας δεν κουράζονται να κατηγορήσουν την κυβέρνηση για χειραγώγηση των στοιχείων του προϋπολογισμού. Η χώρα κάθεται πάνω σε μια οικονομική ωρολογιακή βόμβα.

 Μετά από την συνεχόμενη ύφεση έξι ετών και λόγω της ολοένα αυξανόμενης φορολογίας, πολλοί πολίτες και επιχειρήσεις δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ορισμένες εταιρείες πληρώνουν τους υπαλλήλους τους μόνο σε είδος, όπως δωρεάν σίτιση και στέγαση. Άλλοι χρωστάνε μισθούς περισσότερο από τρεις μήνες. 
Αν οι πολίτες τους χρωστάν φόρους απειλούνται με άμεση σύλληψη κατά τη διάρκεια ελέγχων ρουτίνας. Το ίδιο ισχύει και για τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.

Πολλά επισφαλή δάνεια

 Από ανάγκη πολλά τραπεζικά δάνεια δεν εξυπηρετούνται πλέον. Συντηρητικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι τράπεζες κατέχουν 75 – έως 77 δισ. ευρώ επισφαλή δάνεια.

Με τους νέους νόμους κατάσχεσης του κράτους, επιδεινώνεται η κατάσταση των τραπεζών και των άλλων ιδιωτών πιστωτών. Προς το παρόν, μπορεί το δημόσιο να αδειάσει τους λογαριασμούς των οφειλετών χωρίς προειδοποίηση, μόλις μπαίνουν κάποια χρήματα σε αυτό. Ως άμεση συνέπεια των ιδιωτών πιστωτών είναι να μη παίρνουν τίποτα. 

Παραχαϊδεμένοι επιχειρηματίες


 Ένας από τους μεγαλύτερους οφειλέτες της χώρας, ανήκουν, τα κυβερνητικά κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - των οποίων το επίσημο χρέος διαμορφώθηκε στα 270 εκατ. € στις αρχές του 2013.

Κατά την τελευταία εβδομάδα επιβεβαίωσε επίσης ότι η Νέα Δημοκρατία και μόνο για τα γραφεία του κόμματος έχει ένα ανοιχτό λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος σχεδόν μισού εκατομμύριου ευρώ.

 Εκτός από τα καθιερωμένα κόμματα, οι μεγάλες παραχαϊδεμένες είναι οι συνδεδεμένες με το δημόσιο επιχειρήσεις που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δημιουργίας χρεών.

Ο δραστηριοποιούμενος διεθνώς επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου της κατασκευαστικής εταιρείας Μηχανικής έχει πάρει για χρόνια δημόσιες συμβάσεις. Στο υπερχρεωμένο ελληνικό κράτος είχε τοποθετήσει σιδηροδρομικές γραμμές.

Προσπαθεί δικαστικά ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου της κατασκευαστικής εταιρείας Μηχανικής να αποκομίσει 250 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα επιβαρύνουν τον επιχειρηματία υποχρεώσεις αξίας 323 εκατ. ευρώ

 Εργασία χωρίς αμοιβή

 Οι εργαζόμενοι του Εμφιετζόγλου, είναι εν μέρει χωρίς αμοιβή από τον Ιανουάριο του 2012. Τον Ιανουάριο του 2013 έφτασαν στο δικαστήριο για την έκδοση διαταγής πληρωμής. Μόνο που δεν πήραν τίποτε. Ένας μηχανικός κατάσχεσε το ιδιωτικό του ελικόπτερο, άλλοι οφειλέτες φρόντισαν για τη δημοπρασία του κεντρικού κτιρίου της εταιρείας. Η Μηχανική έχει πτωχεύσει.


Ως εκ τούτου ο Εμφιετζόγλου πρότεινε στις τράπεζες να εκπληρώσουν ορισμένες υποχρεώσεις του αν οι τράπεζες σε αντάλλαγμα του μείωναν το σαράντα τοις εκατό του χρέους του και επιπλέον να του προσφέρουν πιστωτικά κεφάλαια ύψους 10 εκ. € . 

Τα πρωτοπαλίκαρα των ομίλων 

Τόσο θρασύς ακούγεται η πρόταση. Είναι αλήθεια στην Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Αν και φαινομενικά θα πρέπει ιδανικά να αντιμετωπιστούν οι αφερέγγυες εταιρείες. Αλλά με ένα ποσοστό ανεργίας 27 τοις εκατό, το κράτος δεν μπορεί να αντέξει μια μαζική εξαφάνιση των εταιρειών. 
Με λαϊκιστική εκπροσώπηση από αυτήν την κατάσταση παροτρύνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) και ο Πήγασος εδώ και εβδομάδες σε μια λύση στο πρόβλημα της πιστοληπτικής ικανότητας.

Αυτό συμβαίνει μπροστά στα μάτια της Τρόικα.


 Και οι δύο εταιρείες κυριαρχούν συλλογικά στην πλειοψηφία της ελληνικής αγοράς εφημερίδων, περιοδικών και των ραδιοφωνικών σταθμών. Ναυαρχίδες όπως Το Βήμα, Τα Νέα και Το Έθνος ανήκουν στα πιο πολυδιαβασμένα ελληνικά φύλλα. Αυτοί αποφασίζουν με τις επικεφαλίδες των εφημερίδων τους, καθώς και την τύχη της ελληνικής κυβέρνησης όπως και το μεγαλύτερο ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι Mega TV στο οποίο και οι δύο εμπλέκονται.
Η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα έφερε στη κρίση ρευστότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ακόμα και τον Ιανουάριο του 2013, υπήρξε ένα δάνειο ύψους 98 εκατ. ευρώ με τον χρονίως δεμένο σταθμό. Οι έρευνες των οικονομικών εισαγγελέων ξεχάστηκαν. Οι δύο γενναίοι μαχητές της διαφθοράς ήταν αηδιασμένοι από τις άνωθεν εντολές της κυβέρνησης.

Όλα τα χρήματα δεν είναι αρκετά.

Αλλά ο ΔΟΛ και ο Πήγασος δεν βοηθήθηκαν περαιτέρω από αυτές τις γενναιόδωρες πιστώσεις. Η κατάσταση στον ΔΟΛ δεν άλλαξε ακόμα και από τα δάνεια του κράτους που ανέρχονταν στα 229 εκατ. €.

Μόνο τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και των δύο εταιρειών των μέσων μαζικής ενημέρωσης χρωστάνε στην τράπεζα Άλφα σχεδόν 282 εκατομμύρια €. Περίπου εξήντα τοις εκατό από αυτά έχουν πλέον χαριστεί.

Αυτός ο βραχίονας της Πήγασος, ο Γιώργος Μπόμπολας με την κατασκευαστική του εταιρεία εξακολουθεί να παίρνει τις παχύτερες δημόσιες συμβάσεις, τους αυτοκινητόδρομους στην Ελλάδα και να αποκομίζει χρήματα από τα διόδια. Επίσης έλαβε και τα δικαιώματα εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική με μια γελοία χαμηλή τιμή. Και ποιος δεν εκπλήσσεται από αυτό; 

Οι φορολογούμενοι της Ευρώπης αιμορραγούν.

Οι ολιγάρχες της χώρας δεν πληρώνουν. Το λογαριασμό θα τον πληρώσει πάλι πρώτα ο Έλληνας και στη συνέχεια ο ευρωπαίος φορολογούμενος.
Ο λόγος: Τα πιστωτικά δώρα πρέπει να πάνε σε μια δημόσια χρηματοδοτούμενη κακή τράπεζα (bad bank). Αυτό θα πρέπει να αναλάβει τα επισφαλή δάνεια από τις τέσσερις συστημικές σημαντικές τράπεζες στην Ελλάδα.

 Ο υπουργός Ανάπτυξης Νίκος Δένδιας παραδέχτηκε ότι οι ειλικρινείς δανειολήπτες θα εμφανίζονται ως κορόιδα όταν οι μεγάλοι οφειλέτες τόσο εύκολα θα την γλυτώσουν. Ως εκ τούτου, τη διοίκηση των εταιρειών που σώθηκαν διαγράφοντας το χρέος τους θα το αναλάβουν οι τράπεζες. Μετά από ένα παρόμοιο μοντέλο, που έτρεξε για την εθνικοποίηση των υπό πτώχευση εταιρειών στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα και του ογδόντα του περασμένου αιώνα.

Άρθρο της γερμανικής εφημερίδας focus.

0 σχόλια: