για την ανάκαμψη του από τα μέσα του αιώνα, αν και για την διόρθωση του πάνω από την Ανταρκτική θα διαρκέσει περισσότερο.
Στην πρώτη επανεξέταση τους στα τέσσερα χρόνια ζωτικής σημασίας για την ασπίδα της Γης, ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, δήλωσε για τη συνθήκη του 1987 ότι η προστασία της στιβάδας του όζοντος ήταν επιτυχής, έμμεσα όμως πρόσθεσε προβλήματα σε ένα άλλο τομέα, την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Χωρίς το ορόσημο του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, δύο εκατομμύρια επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος θα είχαν συμβεί κάθε χρόνο από το 2030 και τα επίπεδα του όζοντος με τις βλαπτικές ενώσεις θα μπορούσαν να είχαν δεκαπλασιαστεί από το 2050, αναφέρει η έκθεση.
Το σύμφωνο είχε επίσης αποτρέψει την υπεριώδη βλάβη στην ανθρώπινη όραση, για τα φυτά και τα ζώα, είπαν.
«Το προστατευτικό στρώμα του όζοντος της Γης βρίσκεται σε καλό δρόμο προς την ανάκαμψη στις επόμενες δεκαετίες» δήλωσαν, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP) και ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO).
Η ανάκαμψη σε ένα σημείο αναφοράς στα επίπεδα του 1980 «αναμένεται να παρουσιαστεί πριν από τα μέσα του αιώνα, στα μέσα γεωγραφικά πλάτη και την Αρκτική και λίγο αργότερα για την Ανταρκτική για την τρύπα του όζοντος» είπαν στην έκθεσή τους, στηριγμένοι στις εκτιμήσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2010.
Ο επικεφαλής Achim Steiner της UNEP χαιρέτισε το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, το οποίο έθεσε ένα χρονοδιάγραμμα για τη διάλυση των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον, ως «μία από τις πιο επιτυχημένες περιβαλλοντικές συνθήκες" στην ιστορία.
"Ωστόσο, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι ακόμα τεράστιες. Η επιτυχία του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ πρέπει να μας ενθαρρύνει για περαιτέρω δράση, όχι μόνο για την προστασία και την αποκατάσταση της στιβάδας του όζοντος, αλλά και για το κλίμα."
Το όζον είναι ένα μόριο τριών ατόμων οξυγόνου. Στην στρατόσφαιρα, ένα στρώμα της ατμόσφαιρας που βρίσκεται σε υψόμετρο μεταξύ 10 και 50 χιλιόμετρα, είναι μια φυσική ασπίδα για τη ζωή στην επιφάνεια της Γης.
Φιλτράρει την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία από τον ήλιο που μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα από τον ήλιο, καταρράκτη, καρκίνο του δέρματος και βλάβη στη βλάστηση.
Η αραίωση της, η «τρύπα του όζοντος», που προκαλείται από ακραίες χαμηλές θερμοκρασίες σε μεγάλο υψόμετρο, αλλά και από τεχνητές ενώσεις του χλωρίου, όπως ψυκτικά σε κλιματιστικά και ψυγεία, αφροί μόνωσης και ως προωθητικά αέρια σε σπρέι για τα μαλλιά.
Οι περισσότερες από αυτές τις ουσίες, ιδίως οι χλωροφθοράνθρακες (CFCs) και οι αλογονωμένοι υδρογονάνθρακες, καταργούνται σταδιακά σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα βάσει του πρωτοκόλλου, το οποίο έχει επικυρωθεί από όλα τα 197 μέλη του ΟΗΕ.
Αν και είπε ότι η είδηση για το στρώμα του όζοντος ήταν γενικά καλή, η έκθεση 110 σελίδων, που έχει συγγραφεί από 300 επιστήμονες, προειδοποίησε επίσης για πιθανές παγίδες.
Επεσήμανε σε μια διάβρωση όζοντος από μια ένωση του τετραχλωράνθρακα, του οποίου η παραγωγή συνεχίζει να αυξάνεται, ακόμη και αν καλύπτεται από τη συνθήκη.
Μετρημένα ατμοσφαιρικά επίπεδα αυτής της ουσίας είναι «πολύ μεγαλύτερα» από την παραγωγή και χρήση από στοιχεία που οι χώρες έχουν αναφέρει κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ανέφερε η έκθεση.
Και επίσης πρέπει να επισημανθούν τα τεχνητά υποξείδια του αζώτου (N2O) - πρόδρομος του όζοντος και το μονοξείδια του αζώτου (NO) τα οποία δεν καλύπτονται από το πρωτόκολλο.
Οι εκπομπές N2O προκύπτουν κυρίως από φυσικές δραστηριότητας από τα βακτήρια του εδάφους, αλλά περίπου το ένα τρίτο προέρχεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως είναι τα λιπάσματα, τα ορυκτά καύσιμα, η ζωική κοπριά και η βιομηχανία.
Η αντιμετώπιση αυτών των εκπομπών «θα γίνει πιο σημαντική», καθώς τα επίπεδα CFC μειώνονται, ανέφερε η έκθεση.
Πολλά CFCs είναι επίσης αέρια του θερμοκηπίου, σύμφωνα με την έκθεση. Με τη δράση του πρωτοκόλλου σώθηκε το ισοδύναμο περίπου 10 δισεκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα ετησίως το 2010.
Το πρόβλημα είναι ότι οι βιομηχανίες έχουν αντικαταστήσει τα CFCs για τους υδροφθοράνθρακες (HFC), που δεν προσβάλλουν τη στιβάδα του όζοντος, αλλά μπορούν όμως να γίνουν ισχυροί παγιδευτές της ηλιακής θερμότητας.
Προς το παρόν, οι εκπομπές HFC είναι το ισοδύναμο των περίπου 500 εκατομμύρια τόνων ετησίως διοξειδίου του άνθρακα.
Αλλά αυτοί αυξάνονται με ρυθμό περίπου επτά τοις εκατό ανά έτος και θα μπορούσαν να φθάσουν έως 8,8 δισεκατομμύρια τόνοι ισοδυνάμου CO2 ετησίως έως το 2050, κοντά σε εκείνη της κορυφή 9,5 δισεκατομμυρίων τόνων που επιτεύχθηκε από τα CFCs στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Ασφαλέστερα υποκατάστατα που είναι λιγότερο αποτελεσματικά από τα αέρια του θερμοκηπίου που όντως υπάρχουν. Φέρνοντας αυτά στα μέσα παραγωγής "ουσιαστικά" θα εξαφανίσουν τη συμβολή του HFC στην αλλαγή του κλίματος, δήλωσαν οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ.
"Η διεθνής δράση για τη στιβάδα του όζοντος είναι μια σημαντική περιβαλλοντική επιτυχημένη ιστορία," δήλωσε ο Michel Jarraud, γενικός γραμματέας του WMO.
"Αυτό θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να εμφανίσουμε το ίδιο επίπεδο του επείγοντος και της ενότητας όλων, για να αντιμετωπίσουμε μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση της κλιματικής αλλαγής."
πηγή : AFP
0 σχόλια: