Η Ανταρκτική χάνει, σύμφωνα με τα τελευταία προγνωστικά, όλο και πιο γρήγορα τον πάγο. Κατά μέσο όρο, μεταξύ 1992 και 2012, ήταν περίπου 76 δισεκατομμύρια τόνοι ετησίως, και μεταξύ 2012 και 2017 ήταν 219 δισεκατομμύρια τόνοι ετησίως - σχεδόν τρεις φορές περισσότερο.
Συνολικά, ο πάγος τήξης της Ανταρκτικής προκάλεσε αύξηση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 7,6 χιλιοστά μεταξύ 1992 και 2017. Αυτά τα στοιχεία παρουσιάζονται από μια διεθνή ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Andrew Shepherd του Πανεπιστημίου του Leeds (ΗΒ) στο περιοδικό «Nature».
"Σύμφωνα με τις αναλύσεις μας, η μαζική απώλεια πάγου στην Ανταρκτική επιταχύνθηκε την τελευταία δεκαετία" εξηγεί ο Shepherd. Η Ανταρκτική συμβάλλει επί του παρόντος σε υψηλότερη άνοδο της στάθμης της θάλασσας από ποτέ άλλοτε τα τελευταία 25 χρόνια. Εάν εξαφανιστεί όλος ο πάγος στην Ανταρκτική, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας στα 58 μέτρα. "Πρέπει να ανησυχούμε για τις κυβερνήσεις που εμπιστευόμαστε για την προστασία των παράκτιων πόλεων και κοινοτήτων μας", δήλωσε ο Shepherd.
Συνολικά 84 επιστήμονες από 44 διεθνείς οργανισμούς συγκέντρωσαν 24 δορυφορικές εκτιμήσεις για τον υπολογισμό της απώλειας πάγου. Για τα βασικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν τρεις διαφορετικές μέθοδοι μέτρησης: μέτρηση υψόμετρου, μέτρηση βαρύτητας και μέθοδος εισόδου-εξόδου (κέρδος χιονιού κάθε χρόνο καθώς και την απώλεια λόγω τήξης, γέννηση παγετώνων και αποστράγγισης του πάγου).
Η μεγαλύτερη απώλεια πάγου έγινε στη Δυτική Ανταρκτική, όπου ετησίως τριπλασιάστηκε από 53 δισεκατομμύρια τόνους κατά μέσο όρο (1992-2012) σε 159 δισεκατομμύρια τόνους (2012-2017). Αλλά ακόμα και στην Ανατολική Ανταρκτική, όπου παρατηρήθηκε αύξηση της μάζας του πάγου λόγω της αυξημένης χιονοπτώσεως από το 1992 έως το 2012, άλλαξε η κατάσταση: Για την περίοδο από το 2012 έως το 2017, οι ερευνητές υπολογίζουν ετήσια απώλεια 28 δισ. τόνων πάγου, για το πάγο της Ανατολικής Ανταρκτικής.
Ωστόσο ο Veit Helm από το Ινστιτούτο Alfred Wegener, για πολικές και Θαλάσσιες Έρευνες (AWI) στο Bremerhaven τόνισε, ότι η αβεβαιότητα για τη μάζα του πάγου του γίγαντα της Ανατολικής Ανταρκτική παίζει μεγάλο ρόλο. «Οι μετρούμενες μεταβολές ύψους, όπως μικρά σφάλματα μέτρησης έχουν σημαντικό αντίκτυπο.» Οι ετήσιες διακυμάνσεις στις ποσότητες χιονιού είναι τεράστιες, έτσι ώστε η τάση, που η Ανατολική Ανταρκτική χάνει μάζα του πάγου δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί βέβαιο. Ο Helm υπογραμμίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας η μακροπρόθεσμη συνεχής παρατήρηση μέσω δορυφορικών αποστολών με διαφορετικούς αισθητήρες για την παρατήρηση και κατανόηση των αλλαγών στα φύλλα του πάγου.
Το μέλλον της Ανταρκτικής παρακολουθεί επίσης ο και ο Martin Siegert από το Imperial College του Λονδίνου) και λέει: «Ορισμένες αλλαγές με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η Ανταρκτική, είναι ήδη μη αναστρέψιμες, όπως η απώλεια ορισμένων περιοχών πάγου, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να εμποδίσουμε η να αντιστρέψουμε ". Μαζί με τον Stephen Rintoul από το Κέντρο για τη Νότιο Ημισφαίριο ωκεανών και έρευνας στο Χόμπαρτ (Τασμανία, Αυστραλία), και άλλους επιστήμονες έδωσαν δύο πιθανές εξελίξεις: Τι θα συμβεί στην Ανταρκτική για τα επόμενα 50 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη. Η μελέτη έχει επίσης δημοσιευθεί στο "Nature".
Εάν ο κόσμος υιοθετούσε σύντομα αυστηρούς κανόνες για το κλίμα και το περιβάλλον (στην καλύτερη περίπτωση), η θερμοκρασία του αέρα στην Ανταρκτική θα αυξηθεί κατά 0,9 βαθμούς ως το 2070. Εάν όλα συνέβαιναν όπως πριν (στη χειρότερη περίπτωση), θα ήταν τρεις βαθμοί. Στην καλύτερη περίπτωση, η συμβολή της Ανταρκτικής στην παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα είναι 6 εκατοστά, στη χειρότερη περίπτωση 27 εκατοστά, όπως έχει υπολογίσει η ομάδα των επιστημόνων. Το οικοσύστημα θα μπορούσε να διατηρηθεί ή να μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό. "Οι αποφάσεις που θα ληφθούν την επόμενη δεκαετία θα καθορίσουν το είδος της εξέλιξης που θα πραγματοποιηθεί", λένε οι ερευνητές.
0 σχόλια: