Την τελευταία φορά που είχα ρωτήσει τη Λιάνα Κανέλη, σχετικά με την κρίση της χώρας της, είχε εξοργιστεί με την επέμβαση του ΝΑΤΟ το 1999 στη σφαγή του Κοσυφοπεδίου και υποστήριζε πως ήταν ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο με στόχο την επέκταση του καπιταλισμού στα Βαλκάνια. Οι συμπολίτες της δε την βλέπουν πια ως επικίνδυνα ανόητη.
Όποιες και αν είναι οι πολιτικές συνέπειες, κάθε λογικός οικονομικός σχολιαστής κατανοεί ότι η ελληνική οικονομία δε τραβάει άλλο. Η διάσωση απλώς θα την ωθήσει πιο βαθιά στο βούρκο. Οι όροι της ΕΕ δε ταιριάζουν με τον αλτρουισμό που είχαν επιδείξει οι ΗΠΑ στους Γερμανούς μετά την ήττα τους το 1945. Η Αμερική τότε είχε εγγυηθεί την ασφάλειά τους, δίνοντάς τους δάνεια με το σχέδιο Μάρσαλ και αυτό επέτρεψε τη Δυτική Γερμανία να εξελιχθεί σε ένα οικονομικό θαύμα.
Η Ελλάδα όμως δεν έχει εισβάλλει σε κανέναν, αντίθετα από τους Γερμανούς το 1940, και δεν δεσμεύτηκε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ωστόσο η ΕΕ, η οποία υπερηφανεύεται για τη θεμελίωση της αρχής της αλληλεγγύης, την εξαναγκάζει σε εξαθλίωση και χάος.
Η ΕΕ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για ότι έχει κάνει και δε δείχνει μεγαλοψυχία, γιατί οι Βρετανοί αναγνώστες δε θα κατανοήσουν τους λόγους. Διότι είναι μεγαλωμένοι σε μια ευρωσκεπτιστική χώρα και δεν αντιλαμβάνονται πως μια απόλυτη δέσμευση του ευρωπαϊκού σχεδίου είναι ένα σημάδι αξιοπρέπειας στην ήπειρο.
Η νομισματική ένωση είναι προφανώς μια καταστροφή, δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή ελίτ (Γερμανία και Ολλανδία) έχςι επωφεληθεί πάρα πολύ από αυτή, κρατώντας πατημένη την συναλλαγματική ισοτιμία για να εξάγει τα προϊόντα της. Αντί να παραδεχθούν ότι "Είμαστε πλούσιοι γιατί αυτοί είναι φτωχοί", η Άνγκελα Μέρκελ και οι αγροίκοι συνεργάτες της, μιμούνται τους τοπικιστικούς και εγωιστές αναγνώστες της γερμανικής Bild, οι οποίοι πιστεύουν πως τα προβλήματα των αλλοδαπών θα λυθούν αν μετατραπούν σαν αυτούς.
Η Γερμανία επιμένει ότι η ελληνική κρίση είναι αποτέλεσμα της διαφθοράς της. Η ελληνική πολιτική είναι αναμφίβολα διεφθαρμένη, αλλά θέλω να προσθέσω ότι τα πρώτα θύματα της διαφθοράς είναι οι φτωχοί Έλληνες που δε μπορούν να αντέξουν οικονομικά να δωροδοκήσουν τους υπαλλήλους ή να αποκρύψουν τις αποταμιεύσεις τους από την εφορία.
Η ελληνική διαφθορά όμως δε μπορεί να εξηγήσει γιατί η Πορτογαλία βρίσκεται σε κρίση, ούτε και η ιταλική διαφθορά μπορεί να εξηγήσει γιατί η Ιρλανδία και η Ισπανία βρίσκονται ομοίως σε κρίση. Αυτές οι χώρες υποφέρουν γιατί το ευρώ είναι ένα μνημειώδες λάθος και αντί η ΕΕ να διορθώσει αυτό το λάθος, επιτίθεται στην πρόνοια των κρατών, στην προστασία της απασχόλησης και στις δημόσιες υπηρεσίες, για τις οποίες αγωνίστηκε μετά το 1945. Στο όνομα της διάσωσης πρέπει όλα να χαθούν.
Όσο η φτώχεια βαθαίνει και εντείνονται οι διαμαρτυρίες, η Ευρώπη αλλάζει, αλλά όχι προς το καλύτερο. Κάποτε θεωρούνταν ως ένα καταφύγιο από τους τρόμους του παρελθόντος, αλλά πλέον δεν είναι πολύ δημοκρατική. Όταν οι ιστορικοί γράφουν για το τέλος της μεταμοντέρνας ουτοπίας, σημειώνουν ότι δεν καταστρέφεται από εισβολή στρατευμάτων για να λεηλατήσουν τον ευρωπαϊκό πλούτο, αλλά από πολιτικούς και τεχνοκράτες, οι οποίοι φαίνονταν σα πυλώνες της ευπρέπειας και τελικά αποδείχθηκαν να είναι φανατικοί.
Nick Cohen
Πηγή: guardian
